(_(سلامت بان)_)

آب معدنی مصرف آب هایی که در معرض حرارت و نور مستقیم یا غیرمستقیم آفتاب داغ نگهداری می شوند، سلامت افراد را تهدید می کند، چون ترکیبات شیمیایی خطرناک بطری در نور آفتاب تجزیه و وارد آب می شود و همین موضوع احتمال بروز مشکلات گوارشی و همچنین سرطان را افزایش می دهد.

آب معدنی بخوریم یا نخوریم؟

متخصصان بر این باورند که آلودگی آب به معنی آلودگی میکروبی آن نیست، اما کم نیستند خانواده هایی که یا سراغ آب معدنی

می روند و بالطبع در فصل گرما میزان خریدشان بیشتر می شود یا از دستگاه های تصفیه آب استفاده می کنند.

مصرف آب هایی که در معرض حرارت و نور مستقیم یا غیرمستقیم آفتاب داغ نگهداری می شوند، سلامت افراد را تهدید می کند، چون ترکیبات شیمیایی خطرناک بطری در نور آفتاب تجزیه و وارد آب می شود و همین موضوع احتمال بروز مشکلات گوارشی و همچنین سرطان را افزایش می دهد.

یک متخصص تغذیه می گوید: تاریخ انقضا نشان دهنده کیفیت آب نیست، بلکه روش نگهداری از بطری ها اهمیت دارد.

ظروف آب معدنی فقط برای یک بار مصرف طراحی شده اند و دمای مناسبی که به بطری ها آسیب نمی زند، دمای طبیعی یخچال بین صفر تا چهار درجه است، اما در صورتی که بطری به دفعات منجمد و ذوب شود، ترکیبات سرطان زای بطری پلاستیکی از بطری جدا شده و وارد آب می شود. از طرفی میکروارگانیسم هایی که بعد از نوشیدن آب به دیواره بطری می چسبند با شستن از بین نمی روند.

هر آبی، معدنی نیست

خیلی ها فکر می کنند هر نوع آبی که در بطری به فروش می رسد همان آب معدنی است در حالی که به گفته دکتر سماک، این یک باور رایج نادرست است و همه بطری های آب موجود در مغازه ها معدنی نیستند. در واقع بر اساس استانداردها آب معدنی باید از سفره های زیرزمینی تامین شده و هیچ نوع آلودگی نداشته باشد و با اخذ مجوزهای بهداشتی، در بطری پس از پر کردن آب در کارخانه پلمب شود. در عین حال در آب های معدنی از روش های شیمیایی برای تصفیه استفاده نمی شود در حالی که آب های شربی که در بطری عرضه می شوند، مثل آب لوله کشی مراحل تصفیه را می گذرانند و بر خلاف آب های معدنی نیز حاوی املاح نیستند.

چه افرادی آب معدنی نخورند؟

با توجه به این که آب های معدنی املاح و سختی زیادی دارند، مصرف آب های معدنی برای بیماران کلیوی و افرادی که کلیه های سنگ ساز دارند خطرناک است و می تواند زمینه ایجاد سنگ را فراهم کند.همچنین بیشتر آب های معدنی سرشار از سدیم هستند و به همین دلیل هم مصرف مداوم آنها به بیمارانی که فشار خون بالایی دارند، توصیه نمی شود.

تصفیه کننده های خانگی؛ خوب یا بد؟!

در سال های اخیر میزان فروش دستگاه های تصفیه آب افزایش چشمگیری پیدا کرده و بسیاری از خانواده ها با خرید این دستگاه های خانگی که انواع مختلفی هم دارد، خیالشان را بابت سلامت آب مصرفی شان راحت می کنند.

به طور کلی دستگاه های تصفیه کننده آب به دو گروه عمده تقسیم می شوند؛ گروه اول که ارزان قیمت ترند و بیشتر جنبه تبلیغاتی دارند، کار مهمی انجام نمی دهند و فقط ذرات جزئی آب را می گیرند که البته مصرفشان هم مشکلی ایجاد نمی کند اما تصفیه کننده هایی که با نام دستگاه های تصفیه کننده سخت آب به فروش می رسند علاوه بر تصفیه کامل آب، برخی مواد معدنی را به آب شرب اضافه می کنند.

نکته مهم اینجاست که این نوع دستگاه ها بر خلاف تبلیغات سازندگانشان املاح مورد نیاز بدن را تامین نمی کنند و برای همه افراد هم مناسب نیستند. به عنوان مثال، این تصفیه کننده های آب برای کاهش سختی آب کلسیم اضافی آب را می گیرند و هر چند به همین دلیل موجب کاهش جرم در لوله های آب می شوند، ولی با این کار سدیم جایگزین کلسیم در آب می شود و بروز عوارضی برای مصرف کنندگان را به همراه دارند البته آبی که با این دستگاه ها تصفیه می شود شور نیست ولی به دلیل سدیم زیاد (مثل آب معدنی های مشابه) سلامت بیماران قلبی و فشار خونی را به خطر می اندازد و در افراد سالم هم می تواند زمینه پرفشاری خون را فراهم کند.

آب را بجوشانیم یا نجوشانیم؟

گاهی اوقات در مسافرت های تابستانی با مشکل کمبود آب شرب روبه رو می شویم. البته خیلی ها با جوشاندن آب چاه یا چشمه به صورت موقت هم که شده این مشکل را حل می کنند. به گفته دکتر سماک، هرچند بسیاری از کارشناسان جوشاندن آب لوله کشی را یکی از مهم ترین روش های از بین بردن آلودگی میکروبی آب شرب می دانند، اما ترکیبات دیگری مثل نیترات که اتفاقا سرطان زا هم هست در نتیجه حرارت و جوشیدن از بین نمی رود.